Komizm w literaturze. Studia w perspektywie komunikacyjnej
Studia powicone komizmowi literackiemu, które zoyy si na zawarto tej ksiki, powstaway, przynajmniej w jakiej swej czci, jako efekt namysu nad kondycj czowieka, nad zasadami, którymi okrela on swoje bycie-w-wiecie i nad tym, w jaki sposób literatura odnosi si do tych zagadnie: jak ksztatuje samowiadomo jednostki, jakich udziela odpowiedzi, gdy pyta o sens istnienia, o wartoci, którymi ten sens jest „obudowywany”, co znajduje, gdy pochyla si nad ludzk saboci i przed ludzk wielkoci. Komizm jest tu postrzegany jako rodzaj aksjologicznego „gestu”, który wykonuje literatura w stron swojego odbiorcy, jako domagajcy si odczytania znak, odsyajcy czytelnika w stron sfery wartoci, w stron rzeczywistoci, której czci jest owa sfera i w stron czowieka, który, dzielc si swoim dowiadczeniem wiata, wartoci te poprzez dzieo w jakim celu komunikuje. Gest ten ma przede wszystkim walor poznawczy, jest zaproszeniem do wspólnego (roz)poznawania bytu i bytowania oraz do poszukiwania aksjologicznych punktów orientacyjnych, miejsc, w których spotykaj si mylowe horyzonty ludzi majcych „kopot z istnieniem”. Komizm, „przechodzc” przez relacje komunikacyjne czce nadawc dziea, samo dzieo i jego odbiorc, orzeka co o wiecie: przynosi jak myl, która swoj „moc” transcenduje poza granice utworu i chce sta si prawd, by czci rzeczywistoci.